Nurdan Damla'nın "Aşka Adanmış Bir Ömür Hz. Hatice" adlı kitabını neredeyse yarıladım.
Arada bir aynı şeyleri tekrar ettiğinden sıkıyor gibi olsa da güzel, sürükleyici bir kitap. Ancak Hz. Hatice'nin hayatını roman tarzında ele almış, zaten sürükleyici olmasının sebebi de bu olsa gerek. Kitapta yazan her şey birebir doğru olamayabilir, yazarın hayal dünyası ve kalemi ile ilgili olabilir. Örneğin Hz. Hatice (radıyAllahu anna)'nin duyguları, düşünceleri gibi...
Acaba bu üslup doğru mudur, dini açıdan bir sakıncası yok mudur merak ediyorum. Bilgisi olan varsa cevaplarsa memnun olurum.