Hz. İbrahim (A.S) ve Hz. İsa (A.S)’a İnen Ayetlerden Sonra Sevgili Peygamberimizin Ağlaması Ve Hz. Allahın Ümmetine Müjdesi
Abdullah bin Amr bin As (r.a.) hazretlerinden rivayet olundu.
- Efendimiz (s.a.v) hazretleri, İbrahim (a.s) hakkında olan;
"Rabbim. Çünkü onlar insanlardan birçoğunu şaşırttılar. Bundan böyle kim benim izimce gelirse, işte o bendendir, kim de bana isyan ederse artık sen gafûr'sun, rahîm'sin." ibrahim: 14/36/ Âyet-i kerimesini çok okudu. (Defalarca tekrar etti.)
Ve İsa (a.s)'ın:
Allah buyurur ki: "Bu, işte sâdıklara sadâkatlerinin fayda vereceği gündür. Onlara, altından ırmaklar akar cennetler var; ebediyyen içlerinde kalmak üzere onlar..." Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah'tan razı... İşte, o fevz-i azîm bu.
Allah'ındır bütün o göklerin ve yerin ve bunlarda ne varsa hepsinin mülkü... Ve O, her şeye kadîr, dâima kadirdir..."
Tefsîr-i Şerifi:
"Eğer onlara azap edersen, şüphe yok ki, senin kullarındırlar ve eğer kendilerine mağfiret kılarsan, yine şüphe yok ki, sen azîz, hâkimsin." El-Mâide: 5/1 18, Ayet-i Kerimesini, çok okudu.
Sonra Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, elini göğe Kaldırdı (ve ümmeti için yalvarmaya başladı).
-"Allâhım Ümmetimi Ümmetimi" dedi ve (ümmeti için) ağlamaya başladı.
Allâh'ü Teâlâ hazretleri. Cebrail (a.s)'a emretti:
- "Ey Cebrâil Habibim Ahmed! Rasûlüm Muhammed'e git. Rabbin onun niye ağladığını çok iyi biliyor.Ona neden ağladığını sor!"
Cebrail Aleyhisselâm, Efendimiz (s.a.v.) hazretlerine geldi. Ona neden ağladığını sordu. Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, niçin ağladığını ona haber verdi.
Her şeyi en iyi bilen, Allâh'ü Teâlâ hazretleri, Cebrail (a.s) emretti:
-"Ey Cebrail! (Habibim Ahmed Rasûlüm) Muhammed (s.a.v.)'e git! O'na de ki:"
-"Muhakkak ki biz, yakında ümmetin hakkında" seni razı edeceğizi Seni unutmayız!"
(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:7 S:217-218)