Allah razı olsun.Çok büyük ve ibretli bir hadise...

Cümlemizden.

Dihyetü'l-Kelbî'nin (r.a.) Müslüman Oluşu

Hikâye olunur;
Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, Dihyetü'l-Kelbî'nin Müslüman olmasını istiyordu. Çünkü onun emrinin altında, yediyüzbin(700.000) kişilik bir ailesi vardı. Eğer Müslüman olsa bütün ailesi Müslüman olacaktı.

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri şöyle dua ediyorlardı:
"Allahım Dihyetül-Kelbiye İslâmi nasib et"

Dihyetü'l-Kelbî Müslüman olmaya niyetlendiği zaman, Allahü Teâlâ bunu Efendimiz (s.a.v.) Hazretlerine bildirdi.
Sabah namazından sonra idi. Cebrail (a.s.) geldi.
Şöyle buyurdu:
"Allah sana selâm ediyor. Şu an Dihyetü'I-Kelbî senin huzuruna gelmek üzeredir"

Cahiliyet döneminde Müslümanların kalbinde Dihyetü'l-Kelbi'ye karşı bir şey vardı. Müslümanlar bunu işitince Dihyetül-Kelbî'nin aralarına katılmalarını hoş karşılamadılar. Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, Sahabelerin Dihyetü'l-Kelbiye karşı bu tutumlarını ve onu sevmediklerini biliyordu. Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, sahabelere, "Dihye'ye karşı sağlam olun, onu sıcak karşılayın. Beni onunla yalnız bırakıp giderseniz, onun kalbini İslâm’dan soğutur", demeyi ihmal etmedi.

Dihye, Mescide girdiğinde, sırtındaki cübbesini çıkartıp, yere Dihye'nin oturması için altına serdi. Ve ona, cübbesinin üzerine oturmasını işaret etti. Dihye Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri'nin cübbesini yerden kaldırdı. Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri'nin bu kereminden dolayı, Dihye ağlamaya başladı. Dihye, Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri'nin cübbesini yerden kaldırdı. O mübarek cübbeyi kokladı ve öptü. Sonra büyük bir saygı ile başının üzerine koydu. Gözlerine ve yüzüne sürdü.

Dihye:
"Ya Rasûlellah İslâm'ın (İslama girmenin) şartları nelerdir? Bana söyleyin" dedi.

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri:
"Senin önce 'Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed (s.a.v.) Allah'ın Rasûlüdür.' demendir" dedi. Dihye büyük bir aşk ile tevhit kelimesini söyledi.Sonra Dihye ağlamaya başladı. Çok şiddetli bir ağlama tuttu onu.

Efendimiz (s.a.v.) sordular:
"Ey Dihye! Sen İslam ile şereflendin bu ağlamak nedir?"

Dihye:
"Ya Rasûlellah! Ben büyük ve fahiş bir hata işledim. Rabbine söyle benim günahlarımın kefareti nedir acaba? Rabbim bana nefsimi öldürmeyi emrederse öldüreyim, eğer bana bütün malımı sadaka olarak dağıtmamı emrederse günahlarıma kefâret olması için dağıtayım!" dedi.

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri sordular:
"Ey Dihye nedir bu günahın?"

Dihye:
"Ben Arabların Meliklerindendim. Kızlarımın olmasından ve onların da kocaya varmalarını kendime ar ve ayıp gördüm. Doğan kız çocuklarımı öldürdüm. Bu şekilde tam yetmiş tane kız çocuğumu kendi ellerimle öldürdüm."
Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri buna hayret ettiler. Bir şey demedi. Sükût etti.

O anda Cebrail (a.s) geldi. Ve:
"Ey Muhammed (s.a.v.)! Allah, sana selâm ediyor.
Ve buyuruyor ki: Dihye'ye söyle, izzettim ve Celâlim hakkı için sen:
"Allah'dan başka ilah yoktur. Muhammed (s.a.v.) Allah'ın Rasûlüdür" dediğin zaman ben seni af ve mağfiret ettim. Senin altmış yıllık günahlarını örttüm ve senin altmış yıllık kötülüklerini bağışladım. Nasıl kız çocuklarını öldürmeni bağışlamam?" dedi.

Bunun üzerine ağlamaya başladılar. Ve şöyle buyurdu:
"Allahım! Dihye bir kere şahadet kelimesi getirmekle ve 'Allah’dan başka ilah yoktur. Muhammed (s.a.v.) Allah'ın Rasûlüdür' demekle sen bağışladın. Çok kere şahadet kelimesini getiren, doğru söz ve halis (ihlâslı) iş yapan (amel işleyen) mü’minler için nasıl bağışlanmazlar?"

(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:1 S:678-679)

Bir Erkeğin Kadın Gibi Haraket Etmesinin Sebebi

Muhannes: işlerini, sözlerini, hareketlerini ve şeklini kadınlara benzeten erkek. Muhanneslik yapanlar mel'ûndur. Bunlar için, hadîs-i şerifte; "Kendilerini kadınlara benzeten erkeklere ve erkeklere benzeten kadınlara, Allah lanet eylesin!" buyruldu.
İslâm hukukuna göre bir erkeğe hakaret etmek kastıyla; "Ey Muhannes!" diyen, ta'zir olunur(cezalandırılır)."
Tenbîh ve malûmat babında şunu siz sevgili okuyucularımın bilmesinde büyük bir fayda vardır:

İmam Celâleddin es-Suyûtî (r.h.) hazretleri; "Laktu'l-Mercân fi Ankâmı’l-Cân" isimli kitabında buyurdular.
İbni Abbâs (r.a.) buyurdu:
"Muhannesler cinlerin evlâtlarıdır."

Sordular:
"Bu nasıl olur?"
İbni Abbas (r.a.) buyurdu:
"Allâhü Teâlâ hazretleri ve onun Resulü Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, hâiz halindeki hanıma gelmeyi (yaklaşmayı) haram kıldı. Hâiz halinde hanıma cinsel ilişkide bulunmak haram olduğu halde, herhangi bir kişi, haiz halindeki hanımına cinsel ilişkide bulunursa, şeytan ondan önce davranır. O kadın hamile kalırsa; muhannes çocuk doğurur."

Sağlıklı bir evlâda sahip olmak için; Müslümanlar, mutlaka Kur'ân-ı kerim ve Efendimiz (s.a.v.) hazretlerinin sünnetlerine göre hayatlarını tanzim etmelidirler.

(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:8 S:282)

Resülümüzün Fakir Muhacir Sahabilere Müjdesi

Ebû Sâid El-Hudrî (r.a.) hazretlerinden rivayet olundu:

Buyurdular:
"Ben, muhacirlerin zayıflarından (fakirlerinden) bir nefer (topluluk) ile beraber oturuyordum. Çıplaklıktan dolayı bazıları, bazılarının arkasında saklanarak kendilerini örtüyorlardı. Kaari (Kur'ân-ı kerimi okuyan bir zat) bize Kur'ân-ı kerim okuyordu.Efendimiz (s.a.v.) hazretleri yanımıza geldiler.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri bize selâm verdi ve sordu:
"Sizler ne yapıyorsunuz?"

Biz:
"Ya ResûlAllah (s.a.v.)! Kâri (okuyucu) bize Kur'ân-ı kerim okuyor ve biz de Allah'ın kitabını dinliyoruz!" dedik.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri:
"Ümmetimin içinde, nefsimi kendileriyle sabretmem için emir olunduğum kişiler kılan Allâhü Teâlâ hazretlerine hamd-ü senalar olsun!" buyurdu.
Sonra Efendimiz (s.a.v .) hazretleri, kendisini bizden sayması için; bizim tam ortamıza oturdu.

Sonra eliyle (işaret ederek) bize;
"Bu şekilde halka (çevremde dâire) olun!" buyurdu.
(Sahabelerin halka şeklinde oturmalarıma) hepsi, yüzleri Efendimiz (s.a.v.) hazretlerine göründü.

(Ebû Said el-Hudrî r.a.) buyurdu:
"Efendimiz (s.a.v.) hazretleri o muhacirlerin zayıfları (ve fakirleri) arasında benden başka tanıdık bir yüz görmedi..."

Sonra Efendimiz (s.a.v.) hazretleri bize buyurdu:
"Müjdeler olsun! Ey fakir (zayıf ve yoksul) muhacirler topluluğu! Kıyamet gününde tam kurtuluş ile müjdeler olsun size! Siz kıyamet günü, zenginlerden yarım gün önce cennete gireceksiniz!" buyurdu.

Bu yarım gün, (dünya seneteriyle) beş yüz yıldır...."


(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:7 S: 426)

Her insan toprağının alındığı yere gömülür.

Her ceset, tıynetinin (çamurunun) alındığı yere gömülür. O Adem oğullarının çamurunun yoğrulmak için alındığı yere defnedilir."

(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:7 S: 246)

Hazreti Allah’ın Herkesin Rızkına Kefil Olduğu

İmam Fahreddin-i Râzî (r.h.) hazretleri (tefsir-i kebirinde) buyurdular:

"Hem Allah'ın size merzûk kıldığı nimetlerden helâl ve hoş olarak yiyin!" kavl-i şerifi, Allâhü Teâlâ hazretlerinin her bir kimsenin (bütün mahlukatın) rızkını tekeffül ettiğine (üzerine aldığına) delâlet eder. Eğer Allâhü Teâlâ hazretleri, herkesin rızkını tekeffül etmemiş olsaydı; "Hem Allah'ın size merzûk kıldığı nimetlerden helâl ve hoş olarak yiyin!" buyurmazdı.
Allâhü Teâlâ hazretlerinin rızka kefil olduğuna göre, rızk için çok aşırı bir talep ve hırs peşinde olmamak lazım. Bu konuda mübalağa etmemelidir. Allâhü Teâlâ hazretlerinin kefalet, teminât ve ihsanına güvenilmelidir. Muhakkak ki Allâhü Teâlâ hazretleri çok kerimdir. Vaadinden dönmekten münezzehtir. Bundan dolayı Efendimiz (s.a.v.) hazretleri; "Allah'tan korkun! Rızkı talep etme konusunda güzel (ve helal yollardan) elde edin!" buyurdular."


(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:7 S:26-27)

Bir Kavmin Amelini Sevmenin Hükmü

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri buyurdular:
"Kim amellerinden dolayı bir kavmi severse, onların zümresinden (cemaatinden olarak) haşr olur. Kıyamet günü onların hesabıyla hesaba çekilir ve her ne kadar onların amellerini işlemezse bile."

(Ruhü’l Beyan Tercümesi C:3 S:261)