Kelime-i Şehadetin Ağırlığı Çok Fazladır.

Abdullah bin Amr (r.a) Peygamberimiz aleyhisselamın şöyle buyurduğunu anlatıyor:
Muhakkak ki, Allahü Teala, ümmetim içerisinden bir adamı kıyamet gününde bütün halkın huzurunda kurtaracaktır.O kimsenin önüne doksan adet amel sahifesi serecektir ki, onun her sahifesi gözün görebildiği kadar uzun olacaktır.
Allah bu adama:
-Bunlardan inkar ettiğin bir şey var mı? Amelleri kaydeden katiplerim haksızlık etti mi? Diye soracaktır.Adam:
-Hayır, haksızlık etmediler, ey Rabbim, diyecektir.Allahü Teala:
-Bunlar için söyleyeceğin bir özrün var mı? Der.Adam:
-Hayır, bir özrüm yok, ey Rabbim, diyecektir.Allahü Teala:
-Evet, bunlardan hepsi doğru, ancak senin bizim nezdimizde bir iyi amelin vardır.Bugün sana asla haksızlık yapılmayacaktır, buyuracaktır.Bunun üzerine içerisinde “Eşhedü enla ilahe illAllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve rasülühü,” yazılı olan bir tezkere çıkarılacak ve Allahü Teala kendisine:
-Amellerin tartılmasına hazır ol! Diyecektir.Adam:
-Ey Rabbim, bu kadar sahifeler yanında bu tezkere ne kıymet ifade eder ki? Diye soracaktır.Allahü Teala:
-Sana kat`iyetle haksızlık edilmeyecektir, diye cevap verecektir.Sonra o tezkere terazinin bir kefesine, sahifeler de diğer kefesine konulacak ve neticede sahifeler hafif, tezkere ise ağır gelecektir.Zira Allah`ın ismi ile tartılan hiçbir şey, onun isminden daha ağır gelemez!.(Tirmizi)

"Kur’an-ı güzel okudum" demenin küfür olduğuna beyanı

Zahiriddin el Mergınani(r.a) Hz.lerinden hikaye edilir.

-"Kim, zamanımızdaki kurrâlara (Kur'ân-ı kerimi okuyanlara) okumaları esnasında; "sen Kur'ân-ı kerimi güzel okudun!" dese o kişi kâfir olur."

(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:7 S: 617)
Bahsini biraz daha açabilir misiniz kardeşim.Burada Kur'an-ı kerimi güzel okuduğunu ifade edilmesi cokça karşılaşabileceğimiz bir konudur.Burada Kur'an-ı kerimi  hakkıyla okudun demek maksatlı bir deyiş şekli mi küfre girer demek mı lazımdır yoksa kıraatini begendimiz bir kişiye Kur'an-ı güzel okudun demek de küfre girer mi?Bizler güzel Kur'an-ı güzel okudun demeyi mi tercih etmeliyiz?Hazreti Kur'an güzeldir bizlerin günahkar dilleri ona layık değildir tabiki.

Kıyamet Günü Müminin Amelleri Tartılır, Kâfirin Amelleri Tartılmaz

Te'vilât-i Necmiyye'de buyuruldu:

"Vezn, yani tartı, Allâhü Teâlâ hazretlerinin katında, kıyamet gününde;

1. Hak ehli,
2. Sıdk erbabı,
3. Amel-i birr (güzel amel) içindir...

Yoksa bâtıl ehli için vezin ve amellerin tartılması yoktur. "

Şu kavl-i şerif bu (hakikate) delâlet eder.
- "Artık kıyamet günü biz onlara hiçbir vezin/terazi tutturmayız!" (Sureyi Kehf/105)

Rivayet olundu:
- "Kıyamet günü, çok yiyen, çok içen, uzun boylu iri cüsseli (insan azmanı bir) adam getirilir. Tartılır; fakat bir sivrisineğin kanadıyla bile tartılmaz..."

Tartılan Şahıs mı, Amel mi?

Bu rivayet, tartılan şeyin, şahsın kendisi olduğuna delâlet eder.
Bazı âlimler bu görüşte oldukları gibi... Lakin cumhura göre ise amel sahifeleri tartılacaktır.



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:8 S:352-353)

Edebe Riayetin Lüzumu

İmanın da beş suru (kalesi) vardır.

Birincisi: Yakin’dir.
İkincisi: İhlâs'tır.
Üçüncüsü: Farzları eda etmektir.
Dördüncüsü: Sünnetleri tamamlamak.
Beşincisi: Edepleri muhafaza etmek (edepli ve terbiyeli olmaktır).

İnsan, edebini muhafaza etmeyi taahhüt ettiği zaman elbette ki, şeytan ona vesvese veremez ve onu saptıramaz.
İnsan, edebi terk ettiği zaman, sünneti terk etmeye tama eder, sonra farzları terk etmeye başlar. Sonra ihlâsı ve sonra da yakini terk eder.
İnsana yakışan bütün işlerinde edebe riayet etmek ve edebi muhafaza etmektir. Abdest, namaz, alışveriş, sohbet ve bunların dışındaki bütün işlerinde edepli olmalıdır.

Bil ki:
Şeriat ahkâmdır. Tarikat edeptir. (Şeriat ve tarikatı) reddedenler, edeplerine riayetleri olmadığı için reddetmişlerdir, iblis ve (imanı) reddedenler gibi.

Denildiği gibi:
Edepsiz kişide değer ve kıymet olmaz. O kimin oğlu olursa olsun onda celâl olmaz. Edeb iyidir. Kişi edeble yükselir. Netice edeptir.

İbni Şîrîn (k.s.) Hazretlerine soruldu:
- "Hangi edeb, Allahü Teâlâ Hazretlerine daha yakındır?"

İbni Şîrîn buyurdular:
- "Allah'ın Rubûbiyetini bilmek, onun taatiyle amel etmek, sevinçlere hamdetmek ve zararlara sabretmektir."



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:1 S:749)

---

Îman, mü'minin kalbinde Allâh'ın yaktığı bir meş'ale, bir nurdur. Bunun koruyucu kaleleri, çerçevesi, surları ise, aşağıdaki şekilde görüleceği gibi farzlar, vâcibler, sünnetler, müstehablar, mendublar ve nâfilelerdir.



Îman, bu ibâdetlerle çerçevelenip kale içine alınarak korunur. İmanı koruyan bu kaleleri yıkanlar yani, farzları, vâcibleri, sünnetleri terk edenler, imanlarını kolay kolay muhafaza edemezler.

(Muhtasar İlmihal - Hasan Arıkan Hocaefendi)

Sevilenlerden İnfak Etmenin Şart Olduğu

"Siz birr'e eremezsiniz." (Sureyi Ali İmran :92)
Kendisine isabet ettiği zaman, nail olacağına nail olamaz.

Ey mü'minler! Yarışanların kendisine ermek için yarıştıkları, birre (iyiliğe) eremezsiniz. Birr adına hiçbir şeye ulaşamazsınız. Ebrâr (iyilerin) zümresine giremezsiniz.

Allah'ın Birri Ne Demektir?
Allâhü Teâlâ hazretlerinin birrine nail olamazsınız. Allâhü Teâlâ'nın birri. O'nun sevabı, rahmeti, rızası ve cenneti demektir...
"infak etmedikçe,"
Allâhü teâlâ hazretlerinin katında onlara rağbet ederek, Allah yolunda infak etmedikçe;
"Sevdiğiniz şeylerden,"
Sevdiğiniz malların bazısını, mallarınızdan sizin hoşunuza giden en değerli, kıymetli ve size en sevimli mallardan, demektir.


(Ruhü’l Beyan Tercümesi C:3 S:608)

Şeytan Secdeden Kaçınmaya Devam Ediyor

Rivayet olunduğuna göre, Hak Teâlâ Hazretleri tarafından şeytana:

- "Âdem (a.s)'ın kabrine secde et, senin tövbeni kabul edeyim, günahlarını bağışlayayım" denildi.

Şeytan:
- "Ben Âdem’in kalıbına, ceset ve bedenine secde etmedim; nasıl olur da onun mezar ve ölüsüne secde edeyim" dedi.

Yine haber'de geldiğine göre, Allahü Teâlâ Hazretleri, şeytanı her yüz bin senede bir ateşten çıkarır. Âdem (a.s)'ı da cennetten çıkarır ve ona secde etmesini emreder. Şeytan yine secde etmekten kaçınır. Âdem (a.s)'a secde etmeyen şeytanı yine ateşe döndürür.



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:1 S:405)

Şeytanın Efendimiz (s.a.v) Hazretlerine İtirafı

İbni Abbas (r.a.) hazretlerinden rivayet edildiğine göre:
Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, bir gün Mescid-i Nebevi'den çıktı. İblis Mescid-i Nebevi'nin kapısındaydı.

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, ona sordu:
- "Seni mescidimin kapısına getiren nedir?"

Şeytan:
- "Beni buraya getiren Allah’tır."

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri:
- "Neden" diye sordu.

Şeytan:
- "Bana dilediğini sorman için" dedi.

İbni Abbas (r.a.) dedi ki,  Efendimiz (s.a.v.) Hazretlerinin şeytana ilk sorduğu namaz hakkındaydı.

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri, şeytana sordu.
- "Ey mel'un. Ümmetimin cemaatle namaz kılmalarına neden mani oluyorsun?"

Şeytan:
- "Ey Muhammed senin ümmetin cemaatle namaz kılmak için evden çıktıkları zaman beni çok sıcak bir humma (ateş) tutar. Onlar cemaatten ayrılmadıkça ateşim sönmez"

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri yine sordu:
- "Sen ümmetimin Kur'an-ı kerime hizmet etmelerine neden mani oluyorsun?"

Şeytan:
- "Senin ümmetin Kur'ân-ı kerimi okudukları zaman ben kurşun gibi eriyorum" dedi.

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri:
- "Sen ümmetimin Allah yolunda cihâd etmelerine neden mani oluyorsun?" dedi.

Şeytan:
- "Onlar, cihada çıktıkları zaman, ayaklanma bağlar vurulur. Onlar dönesiye kadar bağlı kalıyorum."

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri:
- "Ümmetimin hacca gitmelerine niye mani oluyorsun?"

Şeytan:
- "Ümmetin hacca gitmek için evden çıktıklarında onlar dönesiye kadar ben, zincirlere ve demir halkalara vuruluyorum."

Efendimiz (s.a.v.) Hazretleri:
- "Ümmetime neden cimri olmaları için vesvese veriyorsun?"

Şeytan:
- "Ümmetin sadaka vermeyi niyet ettiği ve düşündüğü zaman, tahta biçildiği gibi ben de başımdan bıçkı ile biçiliyorum gibi, anlatılması zor ağrı ve acı çekiyorum" dedi.



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:1 S:28-29)