Varis-i Resûl Mürşid-i Kâmil

Sonra resûl, zahirî vahiy ve Batıni vahiy ile gelir. Efendimiz (s.a.v.) hazretlerinin vârisi Batıni vahiyle gelir... Batıni vahiy, ilâhî ilhamdır...
Peygamberler için mu'cize olarak gelmesi caiz olan her şey; evliya için keramet olarak zahir olması da caiz olur...

Allâhü Teâlâ hazretleri, zahirî ve Batıni resûllerin gelmesinden sonra kulların arasında hükmeder.

Eğer onu tasdik ederlerse; onların tasdikleri kaderince aralarında saadet ile hükmedilir. Ve yok eğer onu yalanlarlarsa; o takdirde de onların yalanlamaları nisbetinde aralarında şekaavetle hükmedilir.

(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:11 S:567)

İnsanlara Seviyelerine Göre Hitap Edilmesi

- "Biz peygamberler topluluğu, insanları mertebelerine indirmek ve insanlara akılları kaderince konuşmakla emir olunduk" (Hadis-i Şerif)

- "Ben insanlara akılları kaderince hitab etmekle emir olundum." (Hadis-i Şerif)

- "İnsanlara onların bildikleri (ve anladıkları) şekilde konuşun. Siz insanların Allâhü Teâlâ hazretlerini. Resulünü (s.a.v.) yalanlamalarını ister misiniz?" (Hadis-i Şerif)

(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:7 S: 408)

"Allah gayyurdur (Kıskançtır)"

- "Allâh'dan sakın! Allah gayyurdur. Çok kıskançtır. Kulunun kalbinde kendisinden başka bir şeyin bulunmasını sevmez ve razı olmaz!"

(Ruhü’l Beyan Tercümesi C:3 S:626)

Âdem Aleyhisselam'ın Toprağının Yeryüzünden Alınması

"ve (Allah) Âdem'e isimlerin hepsini öğretti" (Sureyi Bakara:31)

Veheb bin Münebbih Hazretleri buyurdular:
Allahü Teâlâ Hazretleri, Âdem (a.s)'ı yaratmayı murad ettiği zaman, yeryüzüne vahyetti yani yeryüzüne anlattı ve ona ilham etti.
- "Ben senden halife kılacağım, onlardan kim bana itaat ederse onu Cennetime koyarım ve onlardan kim bana asi olursa onu da Cehenneme koyarım" dedi.

Yeryüzü (toprak):
- "Benden bir varlık yaratacaksın da o da Cehennemlik mi olacak?" diye sordu.

Allahü Teâlâ Hazretleri:
- "Evet!" dedi.
Yeryüzü (arz) ağlamaya başladı. Toprağın ağlamasından, kendisinden kıyamete kadar akacak olan pınarlar fışkırdı.
Allahü Teâlâ Hazretleri, yeryüzünün dört zaviyesinden toprağın siyahından, beyazından, kırmızısından, güzelinden, çirkin ve kötüsünden, kolayından, zorundan, dağından ve ovasından kendisine bir avuç toprak getirmesi için Cebrail (a.s)'ı yeryüzüne gönderdi.

Cebrail (a.s) yeryüzünden toprak almak için geldiğinde, toprak şöyle yalvardı:
- "Benden toprak alman için gönderen Allah'ın aşkına, benden bir şey alma" diye yakardı.
"Çünkü Sultana yaklaşmakta birçok menfaatler olduğu gibi, büyük bir tehlike de vardır. 'Babacığım! Sayısız menfaatler oradadır. Ve eğer huzur istersen kenarı uzlete çekil.' denildiği gibi"
Cebrail (a.s), ondan bir şey alamadan mekânına geri döndü.
- "Yeryüzü senin büyük adına yemin ederek bana yalvardı. Bunun üzerine ondan bir şeyi almayı kerih (çirkin ve kötü) gördüm." dedi.
Allahü Teâlâ Hazretleri Mikail (a.s)'ı gönderdi. Mikail (a.s) yeryüzüne indi.
Yeryüzü Cebrail (a.s)'a dediğinin aynısını söyledi. Mikail (a.s) bir şey almadan geri döndü ve Cebrail (a.s)'ın söylediğinin aynısını söyledi.
Allahü Teâlâ Hazretleri İsrafil (a.s)'ı gönderdi, İsrafil (a.s) da bir şey almadan döndü. Cebrail (a.s)'ın dediği gibi mazeret beyan etti.

Allahü Teâlâ Hazretleri ölüm meleğini Azrail (a.s)'ı gönderdi.
Azrail (a.s) yeryüzüne geldiğinde, arz (yeryüzü) ona:
- "Seni gönderen Allah'ın izzet (ve üstünlüğüne) sığınırım. Bugün benden alacağın bir avuç toprak yarın Cehennemde olacak" dedi.
Azrail (a.s):
- "Ben de O yüce ve aziz olan Allah'ın bir emrine asi olmaktan ona sığınırım" dedi.
Azrail (a.s) yeryüzünün dört köşesinde (açı ve boyutunda) kırk zira kadar bir avuç toprak kapıp aldı.
Bundan dolayı topraktan yaratılan insanoğlu, yeryüzünün değişik renklerinden dolayı değişik renk ve vasıflarda dünyaya gelmektedirler. Onlardan kimi beyaz, siyah, kırmızı, yumuşak ve serttir. Bütün zürriyet bu avuç topraktan oldu.
İnsanın bedeninin aslı bu topraktır. İnsan vefat ettiği zaman toprağının alındığı yere defnedilir.

Azrail (a.s) bu toprağı aldıktan sonra göğe yükseldi.
Allahü Teâlâ Hazretleri, Azrail (a.s)'a sordu:
- "Yeryüzü sana yalvardığında ona rahmet edip acımadın mı?"
Azrail (a.s):
- "Ya Rabbi! Senin emrin mi üstün, yeryüzünün yalvarması mı?" dedi.

Allahü Teâlâ Hazretleri buyurdular:
- "Sen onun evladının ruhlarını kabzetmeye (almaya) elverişlisin" buyurdu.

Ravzatül-ulema’da buyruldu.
 
Yeryüzü Allahü Teâlâ Hazretlerine şikâyette bulundu :
- "Ya Rabbi! (insanın yaratılması için benden alınan toprak ile) ben eksiliyorum" dedi.

Allahü Teâlâ Hazretleri:
- "(Senden alınan toprağın) en iyi ve en güzel kokar bir şekilde elbette sana geri iade edeceğim" buyurdu. Onun için cenazelere misk ve güzel kokular sürülmektedir.


(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:1 S:381-382)

Yükselmenin Şartı


Çektiğin zorluk ve zahmetler kadar yüksek mertebeler kazanırsın!

Yükseklik arayan geceleri uykusuz geçirir.

Hem izzet ve şeref arıyorsun ve hem de geceleri uyuyorsun?

Denize dalan, incileri arayan!   



(Ruhü’l Beyan Tercümesi C:3 S:534)

Orucun Fazileti ve Mükâfatının Cemâlullah Olduğu

Hâdis-i Kudsî’de Allahü Teâlâ azze ve celle buyuruyor:

"Oruç benim içindir ve elbette onun sevabını ben vereceğim. Kulum benim rızam için şehvetini, yemesini ve içmesini terk etti. Oruç bir kalkandır. Oruçlunun iki sevinçli anı vardır. İlk sevinci iftarını yaptığı zamandır; diğer sevinci ise, Rabbine mülâki olduğu vakittir. Oruçlunun ağız kokusu, Allahü Teâlâ hazretlerinin katında, misk ve anber'den daha güzel ve daha temizdir."

Bu hâdis-i kudsî'de geçen "Oruç benim içindir ve elbette onun sevabını ben vereceğim" demek, orucun karşılığı benim demektir. Orucun karşılığı huriler, saraylar, köşkler, değildir. Orucun karşılığı Allah’tır. Bundan dolayı Allahü subhânehû ve teâlâ hazretleri, kendisini görme saadetine nail olmayı açlığa bağladı.

İsa (a.s)'ın kendisini görme isteğine karşı ona şöyle hitâb etti:
"Aç kalırsan, beni görürsün."

Sa'dî buyurdu:
O olmadan ten hiç bir şey değil.
Maden ve hikmet odur.

"Oruç benim içindir ve elbette onun sevabını ben vereceğim" hâdis-i kudsî'de oruç, Allahü Teâlâ hazretlerine izafe edildi. Çünkü oruçta riya yoktur. Belki oruç tutmak bir sırdır. Onu yani bir kişinin oruç tuttuğunu, ancak ve ancak Allahü Teâlâ hazretleri bilir. Bundan dolayı da, Allahü subhânehû ve Teâlâ hazretleri, orucunun karşılığı olur.



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:2 S: 328-329)

"Cennetler dört kişiye âşıktır. Günahlar iftar vaktinde bağışlanır."

Bazı haberlerde şöyle varid oldu.
Cennetler dört kişiye müştaktır:

1 - Ramazan-ı şerif orucunu tutan,
2 - Kur'ân-ı Kerim okuyan,
3 - Dilini muhafaza eden,
4 - Komşularına yemek yedirip içiren.

Muhakkak ki, Allahü Teâlâ hazretleri, Müslüman kulun günahlarını iftar vaktinde bağışlar.
"Ayaklarıyla kendisine yürüdükleri (günahları), elleriyle kendisini kabzettiği şeyleri, iki gözünün bakmasından doğan günahları, kulaklarının işittiği günahları, dilinin konuştukları ve kalbine akan havadisten dolayı, Allah kulunu bağışlar."



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:2 S: 339)

Oruç Tutanların Beraatı

Efendimiz(s.a.v.) hazretlerinden rivayet olundu.

"Mi'râc gecesi, Sidretü'l-Münteha'nın yanında bir melek gördüm. Uzunluk ve genişlik bakımından onun bir benzerini görmemiştim. Onun uzunluğu bir milyon senelik yol kadardı. Onun yetmiş bin başı vardı. Her baştada yetmiş bin yüzü vardı. Her yüzde yetmiş bin dil vardı. Yine her başta nurdan yetmiş bin örük vardı. Her örüğün üzerinde de Allah'ın kudretiyle bir milyon inci bağlanılmıştı. Her incinin içinde de nurdan bir deniz vardı. Bu denizlerde balıklar vardı. Her bir balığın uzunluğu iki yüz yıllık kadardı. O balıkların sırtında, "Allâh'dan başka ilâh yoktur. Muhammed (s.a.v.) Rasûlüllah'tır" yazılıydı.

Bu melek ellerinin birini başının üzerine koymuştu, diğerini de sırtının üzerine... O "hazaratü'l-kuds"teydi. O melek, tesbih ettiği zaman, onun sesinin güzelliği sebebiyle arş titriyordu.
Cebrail'e onu sordum.

Cebrail bana:
- "Bu bir melektir. Allah, Âdem (a.s)'ı yaratmazdan iki bin sene önce onu yarattı."

Ben:
- "Bu melek, bu sonuca nasıl ulaştı?" diye sordum.

Cebrail:
- "Allahü Teâlâ Cennetin içinde arşın sağında bir havuz yarattı. O melek oradaydı. Ramazan-ı şerif orucunu tutmanız sebebiyle sana ve ümmetine o mekânda tesbih okumasını Allah ona emretti" dedi.
O meleğin önünde iki sandık gördüm. Her bir sandığın üzerinde nurdan bin kilit vardı. Cebrail (a.s) 'a o iki sandıktan sordum.
 
Cebrail (a.s) bana:
- "Ona sor!" dedi. Ben de o meleğe sordum.

Melek:
- "Bu iki sandıkta ümmetinden oruç tutanların Cehennem azabından, beraatları bulunmaktadır. Ne mutlu sana ve senin ümmetine!" dedi.



(Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:2 S: 340-341)