KIRMIZI ISIK

Koskoca bir sirkete genel müdür olmustu.
Randevusuna yetisebilmek icin acele ediyordu.
Kirmizi isiga takilinca beklemek zorunda kaldi.
O esnada yol kenarindan iki yavrucak
Adeta firlarcasina arabanin yaninda bittiler.
Birisi abi ne olur bir selpak aliver diye yalvariyor,
Digeri camlari silebilmek icin izin istiyordu.
Koskoca genel müdür bir anda gürledi
„Cekilin arabanin yanindan veletler..“
Sözünü tamamlayamadan yesil yandi.
Acelesi vardiya müdür beyin,hemen gazladi.
Fakat giderken gözü dikiz aynasina takildi.
Hava hem soguk hemde yagmurluydu,
Fakat cocuklarin üzerinde ne mont vardi nede kazak.
Müdür bey önce aldiris etmedi.
Aman ya bana ne, dedi icinden.
Bilincsizce dünyaya getiriyorlar,
Sonrada böyle sokaklara firlatiyorlar,,
Maden bakamiyorsunuz bari teslim edin devlete,
Devlet baksin yavrulara yuvalarda..
Sonra birden beyninde simsekler cakti.
Devletin kendi sitrketlerine borcu vardi.
Bu cocuklar icin nasil kaynak ayirabilirdiki…
Birden babasinin su sözleri geldi hatirina:
„Evladim yoksulu koru,gözet,
Yetimi sevindir,basini oksa,
Onlarin gönüllerini al,
Yoksa islerin yolunda gitmez,
Gitsede sana saadet,huzur getirmez.
Unutma ki kabira mal ile girilmez..
Seni birakmayacak tek dostun,
Isledigin salih amellerin olacaktir“
Koskoca müdür hatasini anladi,
Kibirlenmemeliydi,böbürlenmemeliydi
Mali mülkü ona Allahin emanetiydi.
Dünya sevgisi,ahiret sevgisini gecmemeliydi,
„Aman Allahim ben ne yaptim?
Hic tanimadigin yavrucaklari incittim,
Yok yere gönüllerini kirdim,
Hemen dönmeli,özür dilemeliyim,
Gönüllerini almaliyim onlarin“diye gecirdi icinden.
Bu düsüncelerle hemen geriye döndü.
Cocuklarin yanina geldi.
Cocuklar tanimilardi koskoca genel müdürü,
Korkarak uzaklastilar hemen.
Müdür inerek arabasindan,
Yalvarircasina seslendi cocuklara:
„Cocuklar korkmayin,gelin ne olur?
Incittim,üzdüm sizi, affedin beni,
Lütfen arabaya binin,
Biraz konusalim sizinle olur mu?“
Cocuklar ürkerekte olsa bindilere arabaya.
Müdür sordu „Kardesmisiniz?“
„Evet“dedi,erkek olan,
Müdür bey sormaya devam etti:
„Anneniz,babaniz yok mu?
Bu saatte sizin okulda olmaniz gerekmiyor mu?
Erkek cocuk cevap veriyordu:
„Amca,babamiz hasta hemde cok hasta,
Annemiz öleli cok uzun zaman oldu.
Komsular, öksüsüz diye aciyorlar bize,
Ekmek,yemek yardimi yapmak istiyorlar.
Ama babamiz kabul etmiyor yardimlari.
Bir siir ezberlemis,bize onu ögretti,söyle ki;

<Kim kazanmazsa bu dünyada ekmek parasi,
Dostunun yüz karasi,düsmaninin maskarasi.>

Yani amca biz kimseden birsey almamaliymisiz,
Kendi alinterimizle kazanmaliymisiz,
Okula gitmedende ilim ögrenilirmis,
Lakin calismadan ekmek kazanilmazmis.
Dilencilik cok cirkin bir seymis,
Eli ayagi tutupta,akli yeten kimse,
Calismak isteyipte azmederse,
Allah bir kapi acarmis her zaman,
Cok sükür,yasimiz kücük belki,
Fakat elimiz ayagimiz sapasaglam,
Aklimizda calisiyor pek hala,
Rizkimizin pesinde kosuyoruz,
Babamin ifadeysiyle .”
Koskoca genel müdür utandi kendisinden.
Etrafinda neler yasaniyormusta,haberi yokmus.
Onun icin hayat ihalelerden,
Yeni yeni is yerleri acmaktan,
Makam mevki sahibi insanlarla toplantilardan,
Lüks mekanlarda eglenmekten ibaretti..
Bu cocuklar ona hayatin öteki yüzünü,
Gercek ve acimasiz tarafini hatirlattilar
Müdür bey düsündü,tasindi,
Cocuklari himaye etmeye karar verdi.
Cocuklari okutacak,ihtiyaclarini giderecek,
Her ne lazimsa yerine getirecekti,
Tüm bunlari yardim olarak degil,
Bir nevi burs olarak verecekti cocuklara,
Cocuklarda egitimlerini tamamlayip,
Iyi birer meslek sahibi olunca,
Borclarini ödemis sayilacaklardi..
Kendi seyrinde yanan bir kirmizi isik
Hayata pamuk ipligiyle bagli iki yavruyla,
Koskoca genel müdürün hayatlarini degistirdi.
Peki su anda bile sokaklarda kalan,
Baslarini sokacak yuvalari olmayan,
Yuvalari olsada yiyecek,yakacak bulamayan,
Daha cocuk sayilabilecek yaslarda calistirilan,
Hicbir sosyal güvencesi olmayan,
Sevgiden ,sevkatten uzak,
Umutlari calinmis,
Binlerce cocugumuzun hali ne olacak???

14.10.2008
Sali
Almanya
Yusuf Akkaya

Kalin saglicakla...garsli36