Kendisine yetecek ile kanaat etmek ve geri kalanı ahirette fayda sağlayacak şeylere sarf eylemek evladır. Çünkü:
[SIZE=5]... وَمَا عِنْدَ اللّٰهِ خَيْرٌ وَ اَبْقٰى ... [/SIZE]
[SIZE=4]"... Allah katında olanlar ise, daha hayırlı ve daha kalıcıdır..." [/SIZE]
âyeti zahirdir. Malum ola ki, [I](insanın, kendisine)[/I] yeten şeyin en aşağısı ile yetinmesi azimettir. En aşağısı üzerine nimetler ve lezzetler eklemek ruhsattır.
[Muhibbu-l'Fıkıh-DİNİ MUHAFAZA ETMEDE FIKHIN ÖNEMİ, Ömer IŞIKTEKİN: 18]