Ateşte, havada, suda, toprakta
Dün bir daha doğdum, bir daha öldüm.
Çiçekte, meyvede, dalda, yaprakta
Dün bir daha doğdum, bir daha öldüm.
Aşk kervanı son durağa varmadan,
Ayrıldı bir yerde şekil manadan.
Hiç kimse görmeden, kimse duymadan,
Dün bir daha doğdum, bir daha öldüm.
Kilitsiz kapının ön eşiğinde
Büküldüm iplikçe zaman iğinde
Yoktan var olmanın son gediğinde
Dün bir daha doğdum, bir daha öldüm.
"Ben" deyip dururken içimdeki ben,
Dört adım ötede tükendim hemen.
Kim bilir, belki de vakit gelmeden,
Dün bir daha doğdum, bir daha öldüm.
--------
Abdurrahim KARAKOÇ