sevgi pınarı

[seher_yıldızı]

Sevgi Pınarı

Bazen bir şarkıya dalar hüzünleniriz. Bazen eski bir anıya...
Bazen tatlı bir gülümseme gelir aklımıza, bazen tatlı bir buse...
Hepsinde sevginin izleri vardır, geçmişte kalan ama hala yaşanan...
Şimdi herşeyi bir kenara bırakın!Ve geçmişte kalan tatlı bir anınızı düşünün.
Düşünün hadi..Tamam.
Şimdi o anınıza geri dönün ve yine aynı şeyleri yaşamaya çalışın..
Mutlu oluyorsunuz, değil mi? İşte bunun sebebi, içinizdeki o sevgi pınarıdır
Bazen geçmişte yaşanan acı olaylar gelir aklımıza. Düşünürüz!
Acı ile dolar yüreğimiz. Ama yine de mutlu olmaya çalışırız.
Çünkü yüreğimizde hala sevgi kıpırtıları vardır.
İşte bu sevgi, yener geçmişte yaşadığımız acı izleri.
Çoğu zaman haksızlıklarla karşılaşırız, kötülüklerle, yalanlarla, acılarla..
Ve bir an içimizdeki o sevgi bile zaptedemez bizi.
Karşılık vermek isteriz yapılan haksızlığa, kötülüğe.
Bu dünyada, arkamızdan övgüyle söz edilecek bir olay varsa,o da sevgi adına
yaptığımız bir olay olacaktır. Çünkü herşey bu dünyada kalır. Hiç kimse çok
sevdiği bir şeyi beraberinde götüremez. Ancak yaptığı ve yapacağı kalıcı
şeyler, ona çok şey kazandırır. Sevgi adına yapılan kalıcı şeyler ne
olabilir? Bu soruya aslında bir çok cevap verilebilir. İnsanları sevmek,
onlarla iyi geçinmek,sevgiye inanarak yaşamak bile, sevgi adına yapılmış
kalıcı şeylerdir. Tabi sevgiyi sadece hissetmek yerine, bunu uygulamaya
geçirmek daha kalıcı olur. Sevgiyi uygulamaya geçirmek, sevgiyi hissederek yaşamaktır.
Sevgiyi yoğun olarak yaşayan biri, zaten sevgi adına iyi  birşeyler yapıyor demektir.
Elimizden geldiğince sevgiyi doya doya yaşayalım! Sevgiyi yaşadıkça, yaşam
daha da renklenir. Kişinin mutlu olabileceği bir kozu olur elinde.
Sevgi bir  umuttur, sevgi mutluluktur...
Sevgiyi ifade etmek çok basittir. Annemize sarılmak bile bir sevgidir. Sıcak
bir gülümseme, bir sevgi ifadesidir. Bunları yapmak çok mu zor? Sevgiye
inanan için hiç te zor değil. Sevgide ayıp olmaz. Bırakın çıksın içinizdeki
duygular. Göstersin kendini insanlara. Onlar da mutlu olsun.
Sizin mutlu  olduğunuz gibi.
Unutmayın ki; Sevgi öğrenilmez. Sevgi öğretilmez.
O zaten insanın içinde var olan bir duygudur.
Ama o duyguların dışa vurulabilmesi için yardımcı olunur.
O duyguların herkese aşılanması için...
Bazen bir çocuk görürüz. Yapayanlız, soğukta, aç ve çaresiz...
Hüzünleniriz. Gitmek isteriz yanına, kucaklamak, okşamak gelir içimizden çocuğu.
Yardım etmek isteriz ona. Kimsesizdir,sevgiye muhtaçtır diye...
Ama çoğu zaman gidemeyiz yanına. Bir şey engeller bizi.
İçimizde ona karşı yoğun duygular  hissederiz ama bunu harekete geçiremeyiz.
Sanki "mutlaka başka biri yardım  eder" düşüncesine kapılırız.
Ama o an düşünemeyiz, o "başka biri"nin biz  olmamız gerektiğini.
Sevgiyi uygulamaya geçirmek,"başka biri"nin yapacağı şeyi, bizim yapmamızdır.
Sevgi, bu şekilde aşılanır.
Sevgi ancak o "başka biri"nin yapacağı şeyi, kendimizin yapmasıyla gerçekleşir..
"Başka biri"ni beklemeyin...
Çünkü "başka biri"de, "bir başka biri"ni bekleyecektir...
Ve o çocuk, hep "birilerinin" sevgisine hasret yaşamaya mahkum olacaktır..
Sevginizi göstermek için geç kalmayın..
Unutmayın! Sevgi öğrenilmez...
Sevgi öğretilmez...
Sevginizi paylaşın...
Herkes ortak olsun sevginize..
Sevgi paylaşılınca  kutsallaşır..
Sevgiyle ve dostça kalın...


alıntı