Haberler:


X adresimiz

Ana Menü

Ömür bitti bu ezgi hâlâ sürüyor.

Başlatan muhacir, 29 Nisan 2006, 21:15:29

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

muhacir

Şiir telini, bu köhnemiş sarayda, söz uduna bağlayalı
nice zaman geçti.

Her an yeni bir ezgiyle inliyorum.
Eski bir hikâyeden söz ediyorum her an.

Ömür bitti, bu ezgi hâlâ sürüyor.

Hayatım sona erdi, macera bitmedi.

İki büklüm oldum çenk gibi,
lakin sabahlara dek
çalıyorum udu.

Ahenk bozuluyor artık,
zamanın izlerini taşıyan parmaklarım, titremeye başladı.

Bu udu kırmalı artık,
ödağacı gibi güzelce tütsün diye ateşe atmalı.

Udu usulünce çalamamak ne kadar çirkinse,
henüz olgunlaşmamış ödağacını
ateşe atmak da o kadar güzeldir.

Akıl ve dini, belki bu ham ödağacı
bayıltıcı kokusuyla,
neşelendirecektir.

Beden pörsüdü, uvuzların şekli bozuldu,
dini ve aklı güçlendirmekten
neşelendirecektir.

Dizi dizi dişler gitti,
gevşemiş ve aşınmış bir damak kaldı.
Yiyeceklere diş geçiremez hale geldim.
Kesici dişlerim körlendi,
bir şeyi öğütemez oldum.

Çocuk gibi, başkasının çiğnediği
lokmayı yiyebiliyorum.

Belim bükülüyor, başım eğiliyor,
özüme, aslî cevherime doğru
ilerliyorum.

Toprağın çocuğuyum ben,
annem gibi beni emziriyor.
Ona eğilmem
çocuğun annesine sığınmasından başka bir şey değil.

Yakında bütün acılardan kurtularak
anne kucağındaymışçasına
ebedî bir uykuya dalacağım

Yabancı gözlükler taktığımdan beri,
şaşılaştım, görme zorluğu çekiyorum.

Sızılar, dizime arkadaş,
ağrılar, ayaklarıma dost olalı, rahatlıkla oturup kalkamıyorum.

Bu hastalıklar, ölümün habercisi…
Yaşlılık derdine düşenin
vay haline!

Hiçbir hekim bu derde derman
bulamaz.

Molla Câmî
amâ ve hırsa uyup nefs ile mahkûr olma,
Rahatın zâil olur,nâmı meşhur olma,
Sohbet-i Arif-i Billah'a eriş, dûr olma,
Saltanat-ı Mesned-i Dünya ile mağrur olma.

seval_1985