İnsan sevgi dolu olmalı

[sıddık-birgüvi]

İnsan sevgi dolu olmalı

Sevgi, insana en çok yakışandır, insanlar birbirlerini çok sevmeli.

Eğer bu sevgi meydana gelebilseydi, adliyeye kanunlara hiç ihtiyaç olmazdı.

Sevgi, yerçekimi gibidir. Yerçekimi olmasaydı, dünyanın üzerinde durabilmemiz ve bu kadar huzurlu bir hayat sürebilmemiz de mümkün olmayacaktı.

Nasıl bu yer çekimi bizi yere, dünyaya bağlıyorsa, sevgi de bizi birbirimize bağlayan en güçlü bağdır.

Sevgi; acıyı tatlıya, toprağı altına, sıkıntıları mutluluğa, hastalıkları şifaya çevirir.

Sevgi; demiri yumuşatır, taşı eritir, ölüleri diriltir, bir harikâdır.

Mevlana Celaleddin-i Rumi, sevgiyi tarif ederken; ben, bu zehirden daha tatlı bir içeçek, bu hastalıktan daha iyi bir sıhhat görmedim diyor ve ilave ediyor; bütün hastalar iyi olmak, şifa bulmak isterler, aşk hastalığı hariç, onlar bırakın şifa bulmayı, hastalıklarının artmasını arzu ederler.

En fazla sevilecek olan Rabbimizdir. Çünkü bütün nimetler O’ndan.

O yaratmasaydı, ne biz olurduk, ne insanlar ne de, bizi yaşatan diğer varlıklar.

O halde nereden gelirse gelsin, kimden gelirse gelsin, bütün iyilikler yaratıcımızdan geliyor. Kalbimizdeki sevgi yerini en çok O’na ayırmalıyız.

İnsanoğlu yaratılışı gereği, kendisine iyilik yapanı sever, gölgeyi sevip de, ağacı sevmemek olur mu?

Bizi, insan değil de hayvan olarak, böcek olarak da yaratbilirdi.

Varlıkların en değerlisi en üstünü olan insan olarak yarattığı için O’nu en çok sevmeliyiz.

Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı varsa bunca nimetlerin hatırı ne kadar olmalı?

TABİATI SEVMELİYİZ  :!:  

Nasıl yaratıcımızı seviyorsak, sevmeli isek, yaratıklarını da sevmeliyiz. İnsan birini çok severse onun her şeyini, ona ait ne varsa onları da çok sever.

Diyorlar ki; Mecnun, bir köpek görür, köpeğin ayağını kaldırır ve öper.

Görenler, onu ayıplarlar, niçin böyle yapıyorsun derler, o da cevap olarak der ki; bu köpek, benim Leylamın köyünde dolaşmış, o köyden geliyor, onun için öptüm.

Tabiattaki varlıklar, yerde ve gökte ne varsa tamamı bizim için yaratılmış, bize hizmet ediyorlar.

Güneş koca gövdesiyle ve ısısıyla bize ışık ve hayat veriyor.

Ay, bulutlar, yıldızlar, dağlar, denizler, hayvanlar ve hepsi bize hizmette yarışıyorlar ve görevlerini hiç aksatmadan yerine getiriyorlar. :gul:
M.Said Arvas