imanın devamında şüphe etmek tam olarak ne anlama geliyor?

[burakin]

Karıştırdığınız husus şüphe duygusuyla ile korku duygusudur.Dediğinize göre
Yani:-ben bu imanı asla bırakmam- diyeceğiz ama farklı bir boyuttan bakıp:-imanımı ilerde kaybedebilirim-diye korku duyacağız,öyle mi?

[Mücteba]

Karıştırdığınız husus şüphe duygusuyla ile korku duygusudur.Dediğinize göre
Yani:-ben bu imanı asla bırakmam- diyeceğiz ama farklı bir boyuttan bakıp:-imanımı ilerde kaybedebilirim-diye korku duyacağız,öyle mi?

Evet. Ancak sadece korku duymak yeterli değildir. Saldırgan küfrün zehirli oklarına karşı farzlar, vâcibler, sünnetler, müstehablar, mendublar ve nâfilelerle iman kuşunun etrafında bir koruma kalkanı oluşturmalısınız.

[burakin]

O korku da sadece Küfri hükmi için mi geçerli yoksa küfri inadi de dahil mi?

[Mücteba]

Küfr-i Cehlî:
İşitmediği, düşünmediği için, Allahü teâlâya ve inanılması lâzım olan şeylere inanmamak.
Küfr-i Cehlîye düşen kimsenin îmânı ve nikâhı bozulmaz. Yalnız tövbe ve istiğfâr yâni tecdîd-i îmân etmesi, îmânını tâzelemesi ihtiyâtlı olur. (Hâdimî)

Küfr-i Cühûdî:
Allahü teâlâya, Kur'ân-ı kerîmde ve hadîs-i şerîflerde açıkça bildirilmiş, inanılması lâzım olan şeylere inanmamakta bilerek inâd etmek.
Küfr-i cühûdî, kibirden, mevkı sâhibi olmayı sevmekten veya ayıplanmaktan korkmaktan hâsıl olur. Fir'avn'ın ve ona tâbi olanların küfrü böyle idi. (Muhammed Hâdimî)

Küfr-i Hükmî:
İslâmiyet'in îmânsızlık alâmeti dediği sözleri söylemek ve işleri yapmak.
Akıllı, bilgili, edebiyatçı olduğunu göstermek için veya yanındakileri güldürmek, hayrete düşürmek, sevindirmek veya alay etmek için söylenen sözlerde küfr-i hükmîden korkulur. Gadab, kızgınlık ve hırs ile söylenen sözler de böyledir. Bunun için insa n, sözünün ve işlerinin nereye varacağını düşünmelidir. Her şeyde dînini kayırmalıdır. (Muhammed Hâdimî)

Küfr-i İnâdî:
Bilerek, inâd ederek kâfir olmak, küfr-i cühûdî.
Küfr-i inâdî ile mürted (dinden çıkan) olanların, tövbe etmeleri için yalnız Kelime-i şehâdet söylemeleri kâfi değildir. Küfre sebeb olan şeyden de tövbe etmeleri lâzımdır.
Erkek veyâ kadın bir müslüman, âlimlerin söz birliği ile bildirdikleri bir sözün veya işin küfre sebeb olduğunu bilerek, ciddî olarak veyâ hezl, yâni güldürmek için söylerse veya yaparsa, mânâsını düşünmese dahi küfr-i inâdî olduğu için îmânı gider. (Hâdimî)

Küfr-i Nifâkî:
Diliyle îmân ettiğini söyleyip, kalbiyle inkâr etmek. İnanmamak
Küfr-i nifâkî üzere ölen kimse bağışlanmaz. (Vâhidî)
Küfr-i nifâkî üzere olanın, inkârı gizli olduğundan, namazların sûretini yerine getirir. Böyle olanın sûretâ (görünüşte) olan îmânı mûteber değildir. (İmâm-ı Rabbânî)

O korku da sadece Küfri hükmi için mi geçerli yoksa küfri inadi de dahil mi?

Tüm küfür ceşitleri için.