Ahh o, gelecek bayramlar...

[İsra]

Acaba bugüne kadar kaç defa duydunuz; “ah o geçmiş bayramlar” başlığını kim bilir! Eski bayramlar geçmişte kaldığı için mi öyle hasretle anılır, yoksa dinleyenler tarafından bilinmediği için mi? Bunu bilmiyorum ama şunu biliyorum ki; yeni yetmelere anlatılan bayramlar dallandırılıyor, güllendiriliyor... Ve hatta dünkü çocuklar bile, kendilerini dinleyen miniklere kendi geçmiş bayramlarını anlatırken, sanki kaymak üstüne bal sürüyor!..

Bugün benden, eski bir bayram hatırası bekleyen var mıydı? Olsun! Fakat ben bu defa vazgeçtim, öyle yapmayacağım. Görmediğiniz bayramları anlatmayacağım sizlere. Peki, ne yapacağım?.. Görmek istediğiniz ve zaten görmeniz gereken bayramları anlatacağım!

Benim yaşadığım, babamın yaşadığı, dedemin yaşadığı zamanların bayramlarından sana bir fayda var mı? Sen, kendi bayramlarına doğru yürü!
Senin bayramların ise (biliyor musun ve bana inanıyor musun) kendi zihninde! Bana inanmasan bile, buna inan! Yani, kendine inan!

Şimdi, bu bayramda; ayna karşısında kendine bak. Evine, işine, yaşayışına bak... Kimseye söyleme sakın cevabını: Memnun musun gördüklerinden? Hayalinde bir “sen” vardı mutlaka: Peki bu sen, o sen miydi? Sen, bu senin mi hayalini kurmuştun yıllarca?

Şimdi soru şu olmalı: Bir sonraki bayramda, karşında nasıl bir sen duruyor olacak? Sen, bundan sonraki ilk bayrama kadar hangi mesafelere ulaşmış, hangi başarıları kazanmış, hangi çalışmaları bitirmiş, hangi kitapları okumuş, hangi eserleri yazmış olacaksın?..

Hadi bugün birer sayfa kâğıt alalım önümüze. En üste “Ahh o, gelecek bayramlar!..“ yazıp, altını hayallerimiz ve hedeflerimizle dolduralım.
Yazın! Çünkü yazmazsanız bilemezsiniz, bilmezseniz özlemezsiniz ve özlemezseniz; ulaşmak için çaba göstermezsiniz!

Muammer Erkul