İnek ve İnsanoğlu

[Günbatımı]

İNEK VE İNSANOĞLU

"Be hey İnek!
Gündüz çayıra, gece ahıra,
Niçin geldin sen bu dünyaya ?
Dans, bar, meyhane tanımazsın,
İçip, coşup çalıp oynamazsın.
Bunları yapmak kabahat mı?
Seninki de hayat mı?

Talim edersin yarım ölçek kırık arpaya,
Her gün de şükredersin bir çuval samana.
Önünden bile geçmedin, tanımazsın barı,
Bildiğin iki renk, ya siyahtır ya sarı."

Hikmet'i İlahi inek dile geldi,
Sorulara bir garip cevap verdi.

Ey insanoğlu , Eşref i mahluk.!..
Peki seni niçin Halketmiş Halık?

Bre,  Allah'tan korkmaz,
Kuldan hiç utanmazsın,
Bak şu buz dolabında neler var? Sayamazsın!
Yağ benim, peynir benim, süt benimdir,
Yoğurt benim, ayran benim, et benimdir.
Kavurma, salam, sucuk, pastırma...
Bak çarık olmuşum senin ayağında.
Belinde kemersiz hiç yapamazsın,
Ben olmasam donunu bile tutamazsın!..
Tandırda yanan tezek de benim,
Daha saymakla bitmez hünerim...

Övünmek gibi olmasın,
Sohbete riya karışmasın,
Ben mübarek ve kutsalım.!..
Milyarı geçer, bana Rab diye tapanım!...
Tövbeler olsun...Bu söz yakışmaz bana,
Allah akıl versin insanoğluna.
Bana tapan ahmaklar bir kenara,
Şaşarım doğrusu şu iki ayaklı varlıklara.
Kiminiz ateşe tapar, kiminiz puta,
Kiminiz gönül vermiş çakala kurda,.
Kiminiz de der ki, insanın aslı kurbağa!
Bu mantıkla esmeli safilinden aşağıya!

Tarlada saban çekerim,yolda kağnıyı,
Dağ tepe aşarım hatta deniz ve ırmağı,
Düğünlerde davul olurum, cenazede aşınız,
Keşke benim kadar ferasete erse aklınız!

Ey insan oğlu;
Senin etin yenmeez, derin yüzülmez,
Kanın içilmez, kılın beş para etmez.
Ne yağ verirsin ne de tezek,
İlk günde kaçarsın, tarlaya sürsek.

Oysa senin de mutlaka bir vazifen olmalı,
Benim bu yermemden birazcık ibret almalı.

Sor bakalım nefsine, niçin gelmiş dünyaya?
Ne yapmak lazım Eşrefi mahluk olmaya?

Sen kendini başı boş bırakılacak mı sanırsın?
Ah... Bir bilsen, meleklerden büyük tebcile mazharsın!

Nice gizli ruh halleri var senin toprak sinende,
Yer, gök, arş, kursi, hatta gizli sende cennet de.
Allah, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı,
Tüm nimetleri emrinize verip, akıl ile donattı.

Hem sizlerde irade nimeti var, meleklerde olmayan,
Aşağıların da aşağısı olur bunlarla Hakkı bulamayan!

Ben bir ineğim, sevk-i tabii ile yaşarım,
Benim kadar feraseti olmayanlara şaşarım!

Hal- i lisanımla zikrederim, leylek kadar olmasa da,
Leyleğin ötüşünde de neler gizli? İnsan anlasa,
Hamd- u lek, şükrü lek, La şerike lek,
Bu zikir aşk ile sürer kıyamete dek.

Ey insanoğlu;

Bırak beni, sen leylekle bile yarışamazsın,
Beyhude zorlanma, bir tek yumurta yapamazsın...

Hüseyin Gazi Şener

[Buğulu Ay]

müthiş bir şiir teşekkürler :):)