Baharistan

[duaekseni]

Dostluk Sergisi

   Bir Allah dostu ,Padişahla arkadaş olmuştu.Bir gün kendisine kaba davrandığını görünce şaşırdı.Nedenini düşündü.Fazla görüşmelerine yordu.Ayağını yavaş yavaş huzurundan çekti,lakin dostluğunu sürdürdü.
  Padişah sonunda dayanamayıp sordu;”Bizden uzaklaşmana sebep nedir?”
  “Huzurunuza gelmedim için sitemde bulunmanız, sık sık geldiğimden dolayı hoşnutsuzluk göstermenizden iyidir.”

Kepçe
  Eli açık bir adama sordular;
  “Yoksullara yardım ederken onlarda bir minnet duygusu gördün mü?”
  Adam; “Ben aşçının elindeki kepçe gibiyim, Aşçı ne yüklerse kepçe onu taşır.Taşıdığı şeyin kendinden olduğunu asla düşünmez”.

 Rızık Allah’tandır.Bağışta bulunulan kişiye bağışı hissettirmek ne kadar kötüdür.Cömert kişi ,rızkı taşıyan kepçedir.Taşıdığını kendisine mal etmemesi gerekir.

 Latife
  Erdemli bir kişi sırdaşı olan dostuna bir mektup yazmıştı.Yanında oturan adam göz ucuyla mektubu okumaya çalışınca zoruna gitti.Mektuba şu satırları ekledi;
   “Yanımda bir bilgi hırsızı oturmasaydı tüm sırlarımı yazacaktım.”
  Adam;”VAllahi, mektubu okumuyordum.!
  Mektubu yazan;” Öyleyse, ne yazdığımı nereden öğrendin?”

  Başkasının gizlerini sinsice öğrenmeye çalışana hırsız dense yeridir.

Köpeğin Hakareti

  Tabiatın şenlendiği bir bahar günü ,dostlarımla kır gezintisine çıkmıştık. Gönül alıcı bir yerde sofra kurduk.Uzaktan aç bir köpek,sofranın kokusunu alarak yanımıza geldi.Arkadaşlardan biri bir taş alarak, ekmek parçasıymış gibi önüne attı.Hayvancağız taş parçasını kokladı, sonra yanımızdan uzaklaştı. Ne yaptıksa yanımıza dönmedi. Bir dostum;
 “Köpeğin ne düşündüğünü biliyor musunuz? “dedi.”İçinden, bu zavallı insanlar cimriliklerinden taş yiyorlar,böylelerinin sofrasından ne umulur?”

Efendinin sofrasında uzaktakinin de,yakındakinin de hakkı vardır.Halbuki miskin kedinin hissesi yakından sopa, zavallı aç köpeğin payı uzaktan taş olur.

Deve ile Fare

  Deve kırda otluyordu, bir fare çıkageldi.Baktı ki devenin yuları boş, tutarak yuvasına götürmek istedi.İtaatkar huylu olan hayvan farenin peşi sıra yürümeye başladı.Lakin farenin yuvasına gelince işin gerçeği göründü.Artık söz sırası deveye gelmişti;
  “Behey sersem! Şu daracık yuvana benim kocaman cüssem sığar mı? Seninle aramda hiç arkadaşlık olur mu? İkimiz aynı yerde nasıl oturabiliriz?”

Sırtına yüklendiğin ihtiraslarla ecel yoluna nasıl gidersin?Ağırlıklarından kurtulmadan ölüm geçidini kolay geçebileceğini mi sanıyorsun?

Baharistan/ Molla Cami- Timaş Yayınları 198 sayfa

[EFSuN]

Latife
Erdemli bir kişi sırdaşı olan dostuna bir mektup yazmıştı.Yanında oturan adam göz ucuyla mektubu okumaya çalışınca zoruna gitti.Mektuba şu satırları ekledi;
“Yanımda bir bilgi hırsızı oturmasaydı tüm sırlarımı yazacaktım.”
Adam;”VAllahi, mektubu okumuyordum.!
Mektubu yazan;” Öyleyse, ne yazdığımı nereden öğrendin?”

Başkasının gizlerini sinsice öğrenmeye çalışana hırsız dense yeridir.

Bugün bizzat şahit oldum..
Sır ve emekte de hırsızlık yapıyorlar..
Başkasının emeğini çalıp, üstleniyorlar..
Ne yapılması gerekiyor bilemiyorum açıkçası.. :?

[EFSuN]

Uyarmaya fırsat kalmamıştı ki..
Gözümü açtım kapadım herşey olup bitmiş, bütün emek çalınmış gibi birşey oldu açıkçası..
Ama yapılacak birşey de yok şu durumda.
Bundan sonra daha dikkatli olmamıza sebep oldu, teselli kaynağımız bu.. :)

[Vuslat Yolcusu]

uyarmadan hüküm vermek bize yakismaz

:x