Haberler:


X adresimiz

Ana Menü

Yön göster!

Başlatan İsra, 07 Nisan 2008, 05:29:55

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

İsra

(Sanırım bazen, insanlar; kendilerini basite alıyorlar...
Halbuki bir insan, en fazla bir insan kadar basittir;
yine en fazla bir insan kadar değerli...)

Yolcu, yolu bilmez çoğu zaman. Sadece “nereye” gitmek istediğini bilir... Yol başkadır çünkü, menzil başkadır... Şehirleri bağlasa da birbirine, yollar; şehirlere benzemez!..
Şimdi... Bunca yol bunca yolcu tarafından doldurulmuş da olsa; yol bilmeyen bunca yolcu, nasıl bulacak yollarını?..
Bilmeyenler, bilmeyenlerden mi öğrenecek bilmediğini?..
Veya neden kaybolmuş; şu kavrulan insanlar kızgın güneş altında?..
*
Biliyorsan, cevap ver!.. Biliyorsan, doğruyu söyle!.. Biliyorsan, kurtar insanları, çöllerde kaybolmaktan! Ama, bunları yap;
...biliyorsan!..
*
Bunca yolda kaç yolcu rastlayıp da sormuştur şehrinin amirine, milletin emirine, yolların memuruna?..
Yollar, kayboluşlardır; belki de sevinmek için, bulunuşlarda!.. Ama sevinemez herkes, sevindiremez!.. Ya koybolur çünkü veya kendi kayboluşuna ortak arayan bir kuru inatçının izini yalar!.. Bu da başka bir kayboluştur...
Peki ama, kızgın çölde ölürken ne farkı var; tek başına olmakla üç başına olmanın, beş başına olmanın?..
*
İnsanlar, bazen kendilerini basite alsa da; bir insan yine ancak bir insan kadar basittir, veya değerli... İnsanın değeri, gösterdiği istikamet ile ölçülür!..
Bunun için ben, her insanı, yoldaki bir tabela gibi görürüm... Bu levhaların ucu farklı mıdır ki bir insanın işaret parmağından?..
Yolda herkes herkese sorar, her levhaya bakar...
Ama keşke herkes doğruyu bilse, doğruyu dese, doğruyu görse...
*
İşte bu noktada sen, kendini basite almamalısın;
Şehrin yönünü biliyorsan!..
Ayakta duran ve başı dönmemiş her tabelanın işaret parmağı der ki:
“Şehir şu tarafta!..”
Bir insanın hayat boyu yapması gereken en önemli vazifesi; işte bu şehre doğru yürümek ve her sorana şehrin yönünü göstermektir!..
*
Aslında insan, bir yol levhası kadar sade ve basittir.
Ama insan, bir yol levhası kadar zararlı ve tehlikeli de olabilir...
Fakat, bir yol levhası kadar önemli, değerli ve kurtarıcı olmak; her insanın mes’uliyetidir!

Muammer Erkul

Lika

Alıntı YapFakat, bir yol levhası kadar önemli, değerli ve kurtarıcı olmak; her insanın mes’uliyetidir!

Ellerine sağlık,çok değerli bir paylaşım..

Eşrefi mahlukat olmanın idrakini,şuurunu kaybetmeden esfelin safilin çukuruna kaymamak adına her an teyakkuzda olabilen insanlar bu mes'uliyeti yüklenebilir sanıyorum..Kömürden elmasa uzun yol olsa da bu kıymettar yolculuğun zorlukları insana fazla meşakkatli olmasa gerek..

Ne içindeyim zamanın,Ne de büsbütün dışında;Yekpare geniş bir anın Parçalanmış akışında,
Rüzgarda uçan tüy bile Benim kadar hafif değil.Başım sukutu öğüten Uçsuz, bucaksız değirmen;İçim muradıma ermiş Abasız, postsuz bir derviş;
Kökü bende bir sarmaşık Olmuş dünya sezmekteyim,Mavi, masmavi bir ışık Ortasında yüzmekteyim

onrat33


eslem

Ama keşke herkes doğruyu bilse, doğruyu dese, doğruyu görse...




l5))     
ey ızdırap anladımki herşey seninle...sen HAKKA giden yolda vuslata vesile...

ipeknur

BU SEHIR GIRDAP GULUM
GIRDAPTA MEHTAP GULUM
FELEGIN BIR SUYU VAR
SU DEGIL KEZZAP GULUM....

lalegül

#5
Alıntı YapFakat, bir yol levhası kadar önemli, değerli ve kurtarıcı olmak; her insanın mes’uliyetidir!
Ne kadar da doğru bir cümle...
teşekkürler.
Şu rahmete bakın ki,
insanlar bütün azalarıyla günah işlerken,
sadece diliyle yaptığı tövbeyle affolunuyor.

Aziz Mahmud Hüdai (k.s)