Mutlu Olmak Ya da Olmamak

[duha]

Huzuru ve mutluluğu çoğumuz Kaf Dağı'nın (masallardaki dağın ismi böyle ben ne yapayım) ardında ararız...

Gözümüzü ve gönlümüzü çok uzaklara diktiğimiz için de mutluluğu çoğunlukla ıskalarız. En büyük hatamız ise, mutluluğu büyük işlerde, önemli şeylerde aramamız.

Onu lüks otomobillerde, görkemli villalarda, pahalı başarılarda aramak yerine, gözden kaçırdığınız küçücük ayrıntılarda arayın.
Bunu şöyle özetleyebilirim:
Mutluluk, kazandıklarımızda, yahut kaybettiklerimizde değil, kendi içimizdedir.
Mesela, mutluluk, sıcak bir "merhaba" sesidir...
Mutluluk, bebeğimizin kokusu ya da çocuklarınızın tebessümüdür...
Mutluluk, gülümseyerek eve giren eşe "hoşgeldin sevgilim" demek ya da evdeki eşe getirilen gonca gülü öpüp sunmayı bilmektir...

Mutluluk, alınan her nefesin bir "ikram-ı İlâhî" olduğunu bilmek, bu anlamda hayatın güzelliklerini de görmeye çalışmaktır
Mutluluk, tüm mevsimleri sundukları güzelliklerle birlikte algılayıp yaşamaktır...
Mutluluk, pencere kenarına serpiştirilen ekmek kırıntılarını yiyen güvercinleri seyretmektir...

Mutluluk, vecdle Allah (c.c)'a yönelip secde etmektir
Mutluluk, her gülde "Muhammed (SallAllahu Aleyhi Vesellem)'le buluşma" kokusunu hissetmektir?

Mutluluk, eldekini-avuçtakini fark etmek, kadr-u kıymet bilmek, olanı başkalarıyla da paylaşmaktır...
Mutluluk sadece engelli biriyle karşılaşıldığı zaman değil, kendi vücudundaki büyüleyiciliği her zaman fark etmektir...
Mutluluk, menfaatsiz ve hesapsız sevmektir...
Mutluluk, "Bana Allah (c.c) yeter" diyerek Allah (c.c)'a teslim olabilmek, her şartta şükredebilmektir...
Mutluluk, güneşin ve yağmurun aynı derecede önemli olduğunu kavrayıp güneşe de, yağmura da sevinmektir...
Mutluluk, hayat karşısında her an taze heyecanlar duyabilmektir.


Liste daha da uzatılabilir. Sonuçta şunu demeye getiriyorum: Mutluluk, yabancısı olduğumuz, hiç tanışmadığımız bir duygu değil, belki yakından tanıdığımızdan dolayı kanıksadığımız bir duygudur.


Önce elimizde var olan değer ve güzellikleri keşfedelim, onlara şükredelim, sonra da olmayana ulaşmak için çabalayalım. Ama bizi bütünüyle aşan "imkânsız"a doğru koşup kendimizi telef de etmeyelim.

Bu bizi mutsuz eder. Zaten mutsuzluklarımızın çoğunun kaynağı, ihtiraslarımızla hasetlerimizdir.

Hayatı kaba-saba yaşamak yerine, bir sanatkâr duyarlılığı içinde yaşamak, çözümsüz zannettiğimiz pek çok sorunu çözebilir?

Unutmayalım ki, hayat sanattır!

"Ey insanoğlu!.. Mutluluğu bulmak için gözünü boş yere başkasının ekmeğine, başkasının evine, başkasının başarısına, başkasının servetine, başkasının mutluluğuna dikme. Gözlerini kendi içine çevir, kendi içine bak: Başka yerlerde, başka şeylerde aradığın şey sende saklı."

Yavuz Bahadıroğlu/ vakit gazetesi

[Asfa]

özellikle bu dönemde insanlar mutluluğu manevi değeri olmayan maddi değere çok önem verilen bir takım şeylerde arıyor ne kadar yanlış doğru kendiside bilmiyor belki ne kadar güzel anlatılmış mutluluk burda gerçekten verdiğim örneğe uysun uymasın herkesin okuması okumasa bile gözden geçirip; kendisini kontrol etmesi gerekiyor...(((
     :) ____teşekkürler duha____ :)

[duha]

Haklısın canım insna şöyle kendine bakıp bir silkelense fena olmicak :) tşkrler güzel yorumun için  :)

[İsra]

Mutluluk, "Bana Allah (c.c) yeter" diyerek Allah (c.c)'a teslim olabilmek, her şartta şükredebilmektir...

&))

Uzun zamandır Yavuz Bahadıroğlu'nun yazılarını okuma fırsatım olmamıştı teşekkürler duha

[Asfa]

Haklısın canım insna şöyle kendine bakıp bir silkelense fena olmicak :) tşkrler güzel yorumun için  :)

rica ederim...