Kumara "Evet" Kur'an'a "Hayır" Diyen Kafa

[Fatihan]

Girne, sırtını Beşparmak dağlarına dayamış, Akdeniz'in durgun sularını da önüne almış oldukça güzel bir konuma sahip ve güzel görünümlü bir şehir. Kalesinin surlarına çıkıp da etrafa bakındığınızda muhtelif yerlere inşa edilmiş camilerin minareleri önünüze çıkıyor. Namaz vakitlerinde semalarında yükselen ezan sesleri de bir İslâm beldesi olduğunu size hatırlatıyor. Ama caddelerde ve sokaklarda dolaşırken gördüğünüz manzaralar oldukça farklı bir intiba veriyor.

Geçen Ekim ayında Brüksel'e gittiğimde iftar yemeği için içkisiz temiz balık lokantaları bulmakta hiç zorluk çekmemiştim. Oradaki Müslüman azınlıklara ait ve helal et kullanmaya özen gösterdikleri bilinen lokantalar da mevcut olduğundan isterseniz normal et lokantaları da bulabiliyor ve gönül rahatlığı içinde karnınızı doyurabiliyorsunuz. Girne'de içkisiz lokanta bulmak neredeyse imkânsız. Et lokantalarının birçoğunda aynı zamanda domuz eti kullanıldığından ve diğerleriyle aynı mutfakta pişirildiğinden, soslara da şarap katıldığından helal ve temiz yiyecek arayanların etli ve soslu yiyeceklerden uzak durması gerekiyor.

Bütün bunları dile getirmekteki amacımız yiyecek konusunda sıkıntı çektiğimizi vurgulamak değil elbette. İnsan birkaç gün bakkaldan sebze ve meyve alarak da idare edebilir. Asıl amacımız semalarında ezan sesleri yükselen bu güzel İslâm beldesinin bu hale getirilmesinin arkasında duran zihniyete dikkat çekmektir.

Girne'yi bu hale getiren zihniyet kumara "evet", Kur'an'a "hayır" diyen zihniyettir. Şehir merkezinde dolaşırken ikide bir koskoca "Casino" tabelasının gözünüze battığını, Rum kesiminde ve Siyonist işgalcilerin kontrolündeki bölgelerde kumar oynama fırsatı bulamayanların Girne'ye akın ettiklerini bundan önceki yazımızda vurgulamıştık.

Camilerde bile Kur'an-ı Kerim öğretilmesine karşı çıkarak Türkiye'deki namaz düşmanı medyaya malzeme çıkaran zihniyet bütün bu kumarhanelerin açılmasını teşvik eden, şarap fıçılarını boşaltmakla yetinmeyip yemeklerinin üstüne döktüğü soslara bile şarap katan kumarcı ve şarapçı zihniyettir. Böyle bir zihniyetin yetiştirdiği nesil İslâm beldelerine gerçek kimliğini veren değerlere ve kutsallara sahip çıkabilecek midir?

Eski başkan Denktaş'ın boynunda haç taşıyan bir genç kıza "niye ay yıldız takmıyorsun, sen Müslüman değil misin?" diye sormasından, onun da "galiba Müslümanım" cevabı vermesinden hareketle Kıbrıs'taki genç kızların boyunlarına haç takmayı moda edinmeleri tartışılmıştı. Ben de basit ama yozlaşma hakkında biraz fikir veren ve başımdan geçen bir hadiseyi anlatayım. Şehir merkezinde adres sorma vesilesiyle bir şahısla tanıştım. Adını sorduğumda "Aleksandro" cevabı verdi. Adam gayet iyi Türkçe konuştuğundan, biraz da tahmine dayalı olarak verdiği cevabı önce hatalı anladım ve tekit için: "Ali İhsan mı?" diye sordum. "Hayır, Aleksandro" diye bu kez biraz da bağırarak cevap verdi. Ben de "her halde adam Rum'dur, bizim adını Ali İhsan diye anlamamızdan ve kendisiyle ilgilenmemizden hoşlanmamıştır" diye düşünerek adamı kendi haline bırakıp yoluma devam ettim. Az sonra hemen yakındaki taksi durağından bir taksiye bindikten sonra şoföre, o adamdan söz ederek tanıyıp tanımadığını sordum. Tanıdığını öğrenince; "Adam galiba Rum, burada Rumlar da gelip çalışıyor mu?" diye sordum. Şoför: "Hayır o Rum değil, gerçek adı da farklı ama kendini bu isimle tanıtıyor ve herkes onu o isimle tanıyor" cevabı verdi. Kısacası yetişen nesil sadece boyunlarına haç takmakla kalmıyor. Kimlikteki yozlaşma Rum isimlerini benimsemeye doğru gidiyor.

Kumara "evet", Kur'an'a "hayır" diyen zihniyetin yetiştirdiği ve yönlendirdiği neslin böyle bir yozlaşmaya yatkın olması da biraz doğaldır. İşte bu zihniyetin yönlendirdiği kafa yapısına sahip olanlar Türkiye'yi burada işgalci olarak görürken Rum yönetiminin lideri Papadopulos'tan "başkanımız" diye söz edebiliyorlar. Bir yandan Kıbrıs meselesi üzerinden siyasi rant elde etmeye çalışırken diğer yandan insanlara kimliklerini kazandıran değerlere karşı savaş açanların bu gerçekleri görmeleri kolay değildir. Ama siz her ne kadar gerçeklere gözlerinizi kapatsanız da sonuç değişmiyor.

Ahmet Varol, Vakit

[Himmet]

Ne acı bir tablo ya Rabbi..

Benim abimde askerlik vazifesini orada icra etmişti ve çok zahmet çekmişti..
Duyduğum kadarı ile halk askeride hiç sevmiyor ve istemiyormuş.
Zihniyetleri buradanda anlaşılıyor..

Rauf denktaş'ın bir açık oturumda oranın gençleriyle olan tartışmalarını hatırlıyorum da çok üzücüydü.

Mevla basiret versin..

[Fatihan]

Mevla basiret versin..

Amin

[Uludag]

Bir Imami Rabbani evladi gidip orada yasasaydi cok uzun sürmeden hidayet nuru parlamaya baslardi.

[Asfa]

Mevla basiret versin..

Amin

[evladırabbani]

ben askerliğimi kıbrısta yaptığım için baştaki yazıya kesinlikle katılıyorum. uludağ kardeşim sende korkma oralarda imamı rabbani evlatları yaşamaktadır:)) ve unutulmuş (unutturulmuş) olan gerçek islamı öğretme çabası içindeler.bizde onlara en azından dualarımızla destek olmalıyız..

[Günbatımı]

O kadar mücadele, o kadar kan, o kadar şehit... Bunun için miydi?
Allah (c.c.) akıl-fikir versin, hidayet nasib eylesin inşaAllah!

[Tuğra]

Tanıdığını öğrenince; "Adam galiba Rum, burada Rumlar da gelip çalışıyor mu?" diye sordum. Şoför: "Hayır o Rum değil, gerçek adı da farklı ama kendini bu isimle tanıtıyor ve herkes onu o isimle tanıyor" cevabı verdi. Kısacası yetişen nesil sadece boyunlarına haç takmakla kalmıyor. Kimlikteki yozlaşma Rum isimlerini benimsemeye doğru gidiyor.

Aslını kaybetmiş insanlar için boşa mücadele gibi geliyor.