Müşriklerin Garip Teklifleri

[Mahi]

Bir gün Mekkeli müşriklerin büyükleri, onları İslâm’a davet eden Peygamber Aleyhisselâm’ı yanlarına çağırarak şöyle dediler:
– Ey Muhammed! Sen bizim atalarımızın bağlı olduğu dinimizi küçümsedin, putlarımızı kötüledin, bizi akılsız yerine koyup birliğimizi bozdun. Maksadın mal ve servet elde etmek ise aramızda bolca mal toplayıp sana verelim. Yok istediğin şanlı şöhretli bir kişi olmak, herkesçe tanınmaksa, biz seni şanlı ve ulu biri olarak tanıyalım. Başımıza kral olmak istersen seni kral seçelim. Eğer cinlerden etkilendiysen, bundan kurtuluncaya kadar seni tedavi edelim.

Rasulullah Aleyhisselâm onlara şöyle cevap verdi:
– Söylediklerinizin hakikatle hiçbir ilgisi yok. Ben, Rabbimin bana yüklediği peygamberlik vazifesini size tebliğ ediyorum. Söylediklerimi kabul ederseniz ne âlâ! Aksi halde bana düşen, Allah’ın emrini yerine getirmek için her güçlüğe katlanmaktır.

– Ey Muhammed! Öyleyse Rabbinden dile de şu dağları kaldırıp bizden uzaklaştırsın, memleketimizi genişletsin. Geçmiş atalarımızdan bazı kişileri de bizim için diriltsin! Bunları yapmazsan, bari kendin için bir şeyler edinmeye bak. Rabbin sözlerini tasdik edecek bir melek gönderiversin! Rabbinden iste de sana bahçeler, köşkler ve hazineler versin. Çünkü sen de bizim gibi geçimini sağlamak için çarşılarda dolaşan bir insansın. Eğer gerçekten peygambersen, böylece mertebeni de öğrenmiş oluruz, dediler.

Rasulullah s.a.v.:
– Ben Rabbimden bunları isteyecek değilim, size bunun için gönderilmedim. Allah beni inananlar için cennetle müjdeleyici, inanmayanlar için de cehennemle korkutucu ve uyarıcı olarak göndermiştir, diye cevap verdi. Dediler ki:

– Ey Muhammed! Rabbin bizim seninle böyle oturup sorular soracağımızı bilmiyor muydu? Neden bize verilecek cevaplar önceden sana öğretilmedi? Tebliğ ettiğin şeyleri kabul etmediğimiz zaman bize ne yapacağın niçin sana bildirilmedi? Artık bundan sonra ya biz seni yok ederiz, ya sen bizi yok edersin!

İbn’Hişam: es-Sîretü’n-Nebeviyye, 1/322-35; İbn Cerîr et-Taberî: Câmiu’l-Beyân (Beyrut 1988), 19/164-165; el-Kurtubî: Câmi’li-Ahkâmi’l-Kur’an (Kahire 1996), 10/334-35

[ankebut-57]

Teşekkürler Allâh râzı olsun.

Not: İmzanızdaki "-mü" soru edatlarının ayrı yazılması tashihini yaparsanız, TDK Amca ile aramıza kara kediler girmemiş olur.  :)

[Asfa]

Teşekkürler Allâh râzı olsun.