Allah RAZI OLSUN ARKADAŞLAR BU GÜZEL DUALARA LAYIK OLANLARDAN OLMAYI MEVLAM NASİP EYLESİN.ZATINA KUL HABİBİNE ÜMMET ÜSTAZIMIZA EVLAT BÜYÜĞÜMÜZE KARDEŞ DİNİ CELİLİ İSLAMA HİZMET ETTİRSİ

Allah sendende razı olsun kardeşim, bu güzel duaların için...

Rabbim, kuranda misaller gösterdiğin gibi şeytan her an yanımızda, kanımızda,

Bizlerin bir hata yapmasını bir an bile olsa nefsimize uymamızı beklemekte,

Bizleri o ve yandaşlarına oyuncak eyleme ya Rabbi!

Bizleri pis amaçlarına ulaşamamaktan dolayı onları kahredenlerden eyle!

Bizlerin hep biz kalmasını nasip eyle ey yüceler yücesi!

Bizler gafiliz bakiden,

Eğer öyle olmasaydı nasıl bihaber olurduk ki ölümden?

Bizleri ölümün şuurunda olanlardan eyle,

Bizleri bu dünyada kalacak kadar bu dünya için, ahiretde huzur bulacak kadar da

Ahiret için çalışan kullar zümresinden eyle!

Ne zaman şu beht baht gönlümüz yorgunluğa düşse çare sensin,

Senki yegane ahte vefa edensin,

Rabbim Şu nurlu Cuma hürmetine!

İki cihan selveri Can Muhammed hürmetine!

Adem atamızı Havva anamıza kovuştutan nurlu söz hürmetine!

İsmi azamın hürmetine !

99 Esman hürmetine!

İsa, Musa, İbrahim, İsmail, İshak, Yahya, Salih ve Salihler hürmetine !

Bizi bize bırakma!

Bizi sana dair kıl bu canlar bu tenlerde olduğu sürece!

Bu gün Cuma,

Bu gün bayram ey her derde deva,

Ey merhamette eşiz yegane vefa!

Bizleri sana şükürde coşanlardan eyle !

Bize İsmail şuuru,

Bizlere Muhammed ahlakı, merhameti,

Bizlere İbrahim sadakati,

Bizlere Zekeriya sabrı ver!

Şüphesiz her şeyin hükmü kendi kudretindedir Rabbim!

Ve senin her şeye gücün yeter!

Amin…

Allah razı olsun kardeşim. Yazının içinden seçipte alıntı yapmak çok zor ama

Bizleri sana şükürde coşanlardan eyle !

Bize İsmail şuuru,

Bizlere Muhammed ahlakı, merhameti,

Bizlere İbrahim sadakati,

Bizlere Zekeriya sabrı ver!

Şüphesiz her şeyin hükmü kendi kudretindedir Rabbim!

Ve senin her şeye gücün yeter!

Rabbim bu güzel faziletlerden bizlerinde nasiplenmesini nasip etsin cümlemize...Amin...

DUA EDEN BÜTÜN KARDEŞLERİMDEN  Allah RAZI OLSUN





Salat ve selam, tehiyyat ve ikram iki cihan serveri, gönüllerimizin sultanı, dertlerimizin davası, " Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım" sözünün muhatabı sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed (s.a.v) Efendimizin üzerine olsun




Bağışla beni Rabbim, tevekkülden başkası gelmiyor elimden.
Başkası da yoktu ki elimde. Şimdi elimden gelenlerin hepsi Senin
'El'inde.
Göremedim, bağışla beni Rabbim.  Göremedim, nice ananın karnında nice
karanlıklar içinden gün yüzüne çıkardığın bebelerin yüzünü. Unuttum,
yüzümdeki tebessümü nice belirsizliklerden alıp da hayat verdiğini.
Bilemedim, yüreğimizi yokluğun dehlizlerinden aşırıp aşkın vadisine
eriştirdiğini. Göremedim, her sabah yerin sükûnetini odamda bir ekmek
gibi
sımsıcak hazır ettiğini. Her akşam yastıkta unuttuğum bedenimi sabah
yeniden
yanıma verdiğini göremedim. Beni her sabah ihya ettiğini, bedenimi her
an
yarattığını, varlığımı her an yokluktan geri getirdiğini
göremedim.



Göremedim
Rabbim bugünü ödünç verdiğini.
Göremedim, bağışla beni...
Varlığa kör oldum, bağışla beni.

Fakat, şimdi gördüklerim körlüğümü gösterdi bana. Geç kaldım görmekte
ama
gördüm. Körlüğümü gördüm. Tebessümü beton yığınları arasında sönen
bebeler
gördümse de, biliyorum Senin El'inde şimdi hepsi ve sonsuz tebessümler
verdin her birine. Sevinci soğuk topraklarda boğulmuş çocuklar gördümse
de,
biliyorum Senin Rahmetinin kucağında hepsi ve bitmez sevinçler
bağışladın
her birine. Ümitleri bir amansız sarsıntıyla yıkılan insanlar gördümse
de,
biliyorum Senin Şefkatinin ikliminde asude ve mutlu her biri..

Bağışla beni Rabbim, unuttum, nisyanda kaldım. Hatırlamadım verdiğini
ve var kıldığını.



Elimden alınca verdiğini ve yokluğa yuvarlayınca varlığımı hatırladım, ama geç hatırladım.Gördüm ama güç gördüm, acıyla gördüm.
Varlıkta kör oldum, yoklukta gördüm. Bollukta unuttum, darlıkta
hatırladım.

Affet beni Rabbim, bari, yoklukta Sana vardım. Hiç olmazsa, hiçlikte
Seni
andım. Şimdi, bir tevekkül var elimde. Başka her şey düştü avucumdan,
varlığım yokluğa döküldü. Hatırladım, elimdekiler de, ellerim de Senin
Elinde. Şimdi, dua sığıyor sadece avuçlarıma. Sadece yakarış yakışıyor
yakama. Gözlerim müjdeni gözlüyor uzaktan. Gönlüm hiç bitmez tesellini
özlüyor.

Sen ki, unutmaktan alıkoydun, nisyandan kurtardın beni Rabbim. Şimdi
isyandan koru beni. İsyandan koru beni, isyandan koru beni, isyandan
koru
beni...

Ve affet zira, elimde duadan başkası yok.

Ve anladım ki, Senden başka sığınağım yok.


(SENAİ DEMİRCİ)

CÜMLEMİZDEN  KARDEŞİM

AMİN İNŞAAllah

"Allahümme salli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed.
Kema sallayte ala ali İbrahim. İnneke hamîdun mecîd.
Allahümme barik ala Muhammedin ve ala ali Muhammed.
Kema barekte ala ali İbrahim.
İnneke hamîdun mecîd."

RESÛLULLAHIN ŞEFÂATİ

Mahşer günü insanlar, Resûllere mürâcât,
Ederek, her birinden isterler bir şefâat.

Lâkin havâle eder her biri, diğerine.
En son “Habîbullah”a gelirler onlar yine.

Peygamber Efendimiz, buyurur: “Ey cemâat!
Rabbim izin verirse, ben ederim şefâat.”

Sonra kalkıp, izzetle Arş-ı âlâ’ya varır.
Orada, “Bin sene”lik bir secdeye kapanır.

Rabbini, bir mükemmel eder ki hamd ve senâ,
Bu, nasîb olmamıştır Ondan gayri insana.

O an, ehl-i mahşerin pek fenâdır halleri.
Anlatmak mümkün olmaz çekilen zahmetleri.

Çoklarının dünyâ'da sarıldıkları mallar,
O gün, boyunlarında birer “Halka” olurlar.

Kim “Deve zekâtı”nı vermemiş idi ise,
Boynuna, bir "deve"yi yüklenmiştir o kimse.

Ve her kim vermemişse, “Tarlasının uşru”nu,
Yüklenir o da o gün "o yerin mahsûlü"nü.

Yüklendikleri şeyler, öyle ağırlaşır ki,
Boyunları üstünde “Büyük dağ” olur sanki.

Onların feryâtları öyle artar ki hattâ,
Senki “Gök gürlemesi” gibi olur âdetâ.

“Vâ veylâ! Vâ sebûrâ!” diye feryât ederler.
Onların figânına, dayanmaz yer ve gökler.

Ticâret eşyâsıyle, altın ve gümüşün de,
Zekâtını vermiyen, çok pişmândır o günde.

Zîrâ zekâtlarını vermediği o mallar,
Koca bir "Yılan" olup, boynuna dolanırlar.

“Değirmen taşı” gibi ağırlık, zahmet verir.
O kimse feryât edip, bağırır ki: “Bu nedir?”

Melekler cevap verip, derler ki: “Bu, dünyâ'da,
Zekât vermediğiniz mallardan oldu peydâ.”

Bâzıları vardır ki, avret mahallerinden,
Kan, cerâhat ve irin akar mütemâdiyen.

Tahammülü imkânsız pis kokuları vardır.
Bunlar da, “Zinâ yapan” erkek ve kadınlardır.

Bir kısmının dilleri, sarkmış göğüslerine.
“İftirâ edenler” dir bunlar da birbirine.

Bâzısının da karnı, "yüksek dağlar" gibidir,
Bunlar da, “Fâiz ile” mal alıp verenlerdir.

Peygamber Efendimiz, secdedeyken, bir anda,
Rabbimiz, Habîbine eder şöyle bir nidâ:

“Yâ Muhammed, başını kaldır da şefâat et.
İste murâdını ki, edeyim ben icâbet.”

Resûlullah, başını secdeden kaldırarak,
Allahü teâlâya arz eder yalvararak.

Ve der ki: “Yâ ilâhî, kulların arasından,
İyi ve kötüleri ayırt et ki bu zaman,

Rezîl rüsvay oldular günâhıyle her biri.
Ve artık bu azâba yoktur tahammülleri”.

Şefâat murâdını böyle arz ettiğinde,
Derhal kabûl edilir Hak teâlâ indinde.

"Cennet"in gelmesini emreder cenâb-ı Hak.
Gelir her zînetiyle zînetlenmiş olarak.

 Huzur damlaları

Sana teslîm oldum ey Rabbim! Sana îmân etdim, sana tevekkül etdim ve sana yöneldim, inanmayanlara karşı, sana dayanarak mücâdele etdim ve neticede ancak seni hakem olarak kabul etdim, benim evvelki yapdıklarımı da, sonradan yapacaklarımı da, gizli yaptıklarımı da açık yapdıklarımı da mağfiret et."Rabbim bu günün ve Yeşil Ravzada yatan Habibi hürmetine herkezin duasını kabul buyursun.


cenabı mevlam birliğimizi beraberliğimizi daim etsin.

amin



Allah'ım!

Sana itaat edilir,

Sen karşılıgını verirsin;

Sana isyan edilir,

Sen bağışlar ve affedersin;

Darda kalanlara icabet edersin;

Zararı sıkıntıyı ortadan kaldırırsın;

Hastalara şifa,

Dertlilere deva verirsin;

Günahları bağışlar,

Tevbeleri kabul edersin;

Sen

Bizlerin dualarını kabul buyur

Ya Rabbi!